Tawanan akhirnya dibebaskan[1] dan dibenarkan pulang ke Madinah[10] atau diiringi balik.[1] Pinault dan Adibzadeh menulis bahawa kafilah itu kembali melalui Karbala, di mana mereka berhenti untuk meratapi kematian mereka.[27][2] Dalam riwayat <span about="#mwt1351" data-cx="[{&quot;adapted&quot;:true,&quot;partial&quot;:false,&quot;targetExists&quot;:true,&quot;mandatoryTargetParams&quot;:[],&quot;optionalTargetParams&quot;:[]}]" data-mw="{&quot;parts&quot;:[{&quot;template&quot;:{&quot;target&quot;:{&quot;wt&quot;:&quot;Transl&quot;,&quot;href&quot;:&quot;./Templat:Transl&quot;},&quot;params&quot;:{&quot;1&quot;:{&quot;wt&quot;:&quot;ar&quot;},&quot;2&quot;:{&quot;wt&quot;:&quot;ta'ziya&quot;}},&quot;i&quot;:0}}]}" data-ve-no-generated-contents="true" id="mwA1A" title="Arabic-language romanization" typeof="mw:Transclusion"><i lang="ar-Latn">ta'ziya</i></span>, keluarga Muhammad dibantu oleh seorang lelaki bernama Bashir, yang diberi pampasan dengan murah hati oleh Zainab dan yang lain daripada apa sedikit yang tinggal selepas rompakan di Asyura.[31]

Dalam pandangan Syiah, ucapan Zainab diiktriaf telah mempengaruhi beberapa pihak di mahkamah Yazid, terutamanya wanitanya, dan dengan itu, memaksa khalifah untuk melepaskan dirinya daripada peristiwa di Karbala dan menyalahkan gabenornya.[9]